Mueller,Joanna
Joanna Mueller to najciekawsza przedstawicielka neolingwizmu warszawskiego. I najważniejsza mistyczka współczesnej poezji polskiej.
Encyklopedia: wpis
Autor lub temat nie posiada wyodrębnionego wpisu w naszej encyklopedii
Encyklopedia: oznaczenie redakcyjne
Joanna Mueller to najciekawsza przedstawicielka neolingwizmu warszawskiego. I najważniejsza mistyczka współczesnej poezji polskiej.
Konrad Góra – poeta niezgody, strajku słowa, języka wyczulonego na niesprawiedliwość. Osie tematyczne tej twórczości to: autotematyzm, biologia, polityka.
Bohdan Zadura łączy ze sobą tradycyjne gatunki i osobisty, zakorzeniony w mowie potocznej język. Snuje w wierszach i poematach rozgałęzioną, wielowątkową autobiografię literacką, pełną nawiązań do innych dzieł i kryptocytatów, choć zawsze mocno związaną z doświadczeniami codzienności.
Czytaj więcej
Urszula Kozioł była zaliczana do grona najciekawszych debiutantów po Październiku 1956, nazywano ją „wybitnym zjawiskiem poetyckim”. Niemniej twórczość wrocławskiej poetki trwa w obiegu stosunkowo elitarnym. Może jednak wypadałoby dodać: na szczęście. Wciąż można ją odkrywać na nowo, czytać dokładniej, odnajdując zapoznane wartości. Należą do nich: typ wyobraźni, poetycka samoświadomość oraz ironiczna elegijność.
Czytaj więcej
Niektóre z jej utworów zyskały sporą popularność, a pewne wersy krążą nawet niczym słowa skrzydlate, ale Ewa Lipska nie stała się poetką wagonowej lektury. W dwóch ostatnich dekadach jej obecność w życiu literackim jest wyraźnie zauważalna.
Serwis: oznaczenie redakcyjne
Joanna Mueller to najciekawsza przedstawicielka neolingwizmu warszawskiego. I najważniejsza mistyczka współczesnej poezji polskiej.
Konrad Góra – poeta niezgody, strajku słowa, języka wyczulonego na niesprawiedliwość. Osie tematyczne tej twórczości to: autotematyzm, biologia, polityka.
Bohdan Zadura łączy ze sobą tradycyjne gatunki i osobisty, zakorzeniony w mowie potocznej język. Snuje w wierszach i poematach rozgałęzioną, wielowątkową autobiografię literacką, pełną nawiązań do innych dzieł i kryptocytatów, choć zawsze mocno związaną z doświadczeniami codzienności.
Czytaj więcej
Urszula Kozioł była zaliczana do grona najciekawszych debiutantów po Październiku 1956, nazywano ją „wybitnym zjawiskiem poetyckim”. Niemniej twórczość wrocławskiej poetki trwa w obiegu stosunkowo elitarnym. Może jednak wypadałoby dodać: na szczęście. Wciąż można ją odkrywać na nowo, czytać dokładniej, odnajdując zapoznane wartości. Należą do nich: typ wyobraźni, poetycka samoświadomość oraz ironiczna elegijność.
Czytaj więcej
Niektóre z jej utworów zyskały sporą popularność, a pewne wersy krążą nawet niczym słowa skrzydlate, ale Ewa Lipska nie stała się poetką wagonowej lektury. W dwóch ostatnich dekadach jej obecność w życiu literackim jest wyraźnie zauważalna.
Wszystkie treści
Joanna Mueller to najciekawsza przedstawicielka neolingwizmu warszawskiego. I najważniejsza mistyczka współczesnej poezji polskiej.
Konrad Góra – poeta niezgody, strajku słowa, języka wyczulonego na niesprawiedliwość. Osie tematyczne tej twórczości to: autotematyzm, biologia, polityka.
Bohdan Zadura łączy ze sobą tradycyjne gatunki i osobisty, zakorzeniony w mowie potocznej język. Snuje w wierszach i poematach rozgałęzioną, wielowątkową autobiografię literacką, pełną nawiązań do innych dzieł i kryptocytatów, choć zawsze mocno związaną z doświadczeniami codzienności.
Czytaj więcej
Urszula Kozioł była zaliczana do grona najciekawszych debiutantów po Październiku 1956, nazywano ją „wybitnym zjawiskiem poetyckim”. Niemniej twórczość wrocławskiej poetki trwa w obiegu stosunkowo elitarnym. Może jednak wypadałoby dodać: na szczęście. Wciąż można ją odkrywać na nowo, czytać dokładniej, odnajdując zapoznane wartości. Należą do nich: typ wyobraźni, poetycka samoświadomość oraz ironiczna elegijność.
Czytaj więcej
Niektóre z jej utworów zyskały sporą popularność, a pewne wersy krążą nawet niczym słowa skrzydlate, ale Ewa Lipska nie stała się poetką wagonowej lektury. W dwóch ostatnich dekadach jej obecność w życiu literackim jest wyraźnie zauważalna.